The Storage-life Extended of Tomatoes by Coating with an Edible Konjac Films / การยืดอายุการเก็บรักษาผลมะเขือเทศจากสารเคลือบผิวจากหัวบุกที่รับประทานได้

        ในงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของสารเคลือบผิวรับประทานได้ที่สกัดได้จากหัวบุกต่อการยืดอายุการเก็บรักษาของ
ผลมะเขือเทศที่เก็บรักษาไว้ที่อุณหภูมิ 28 ± 3 องศาเซลเซียส โดยใช้หัวบุกพันธุ์พื้นเมือง (A. krausei Engl.) โดยใช้ตัวทำละลาย
เอทานอล 95% ในการสกัดผงบุกจากหัวบุก มีร้อยละผลผลิตเท่ากับ 16.00 จากนั้นทำการศึกษาหาสภาวะที่เหมาะสมในการขึ้นรูปฟิล์มจากผงบุกที่สกัดได้ เพื่อให้ได้ฟิล์มที่มีคุณสมบัติเหมาะสมต่อการนำไปเคลือบผิวผลไม้ โดยทำการเลือกสภาวะที่ดีที่สุดต่อการเตรียมฟิล์ม จากนั้นได้ศึกษาผลของการเคลือบผิวด้วยสารละลายบุกต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพมะเขือเทศ โดยทำการศึกษาความเข้มข้นที่เหมาะสมของสารเคลือบผิวจากผงบุกต่อการชะลอการสุกและชะลอการสูญเสียน้ำหนักของผลมะเขือเทศพันธุ์โทมัส โดยมีความเข้มข้นของสารละลายบุก 3 ความเข้มข้นได้แก่ 1.00%, 1.15%, 1.30% w/v และชุดควบคุม คือไม่เคลือบผิว เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 28 ± 3 องศาเซลเซียส จากการวิจัยพบว่าผลมะเขือเทศพันธุ์โทมัส ที่เคลือบผิวด้วยสารละลายจากผงบุกที่ความเข้มข้น 1.15% w/v สามารถช่วยลดอัตราการสูญเสียน้ำหนัก และช่วยชะลอการเปลี่ยนแปลงสีผิวได้ดีที่สุด รวมถึงการประเมิน การยอมรับคุณภาพด้านรสชาติ ลักษณะที่ปรากฏภายนอกและการประเมินคุณภาพโดยรวม ได้รับการยอมรับมากกว่าทุกชุดของการทดลอง แต่ไม่มีผลต่อปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ ปริมาณกรดทั้งหมดที่ไทเทรตได้ และค่าความแน่นเนื้อ รองลงมาคือ ผลมะเขือเทศพันธุ์โทมัสที่เคลือบผิวด้วยสารละลายจากผงบุกที่ความเข้มข้น 1.00%, 1.30% w/v และ มะเขือเทศพันธุ์โทมัสที่ไม่เคลือบผิว ตามลำดับ  ดังนั้นการเลือกใช้สารละลายบุกที่ความเข้มข้น 1.15 % เป็นสารเคลือบ ซึ่งเป็นสารที่สกัดได้จากธรรมชาติ เป็นสารที่หาได้ง่ายและมีใช้ตลอดปี และให้คุณสมบัติคงที่ในการเคลือบผิว รวมทั้งเป็นสารเคลือบผิวที่สามารถรับประทานได้ จึงน่าจะเป็นแนวทางที่เลือกนำมาใช้ในการยืดอายุการเก็บรักษาคุณภาพของมะเขือเทศ เพื่อเป็นการลดการสั่งซื้อสารเคลือบจากต่างประเทศ อีกทั้งยังเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอีกด้วย  

คำสำคัญ: หัวบุก  สารเคลือบผิวที่รับประทานได้  มะเขือเทศ  อายุการเก็บรักษา  ความแน่นเนื้อ

     The aim of this research was to study the effect of edible coatings from edible Konjac films for extending storage-life of tomatoes at the stored temperature 28 ± 3 ° C. The local Konjac corms, (A. krausei Engl.) were extracted by using 95% of Ethanol as the solvent. The optimum conditions in the film forming from extracted Konjac powder were selected. The determination of the appropriate concentration of the coating solution from Konjac powder to reduce the ripening and weight loss of tomatoes var. Thomas had been done. The three concentrations of Konjac powder solution were 1.00%, 1.15%, 1.30% w / v and the uncoated control. All of them stored at 28 ± 3 ° C. The result showed that the tomatoes had been coated with
a solution of Konjac powder at concentration 1.15% w / v  is the optimum concentration in reducing the rate of weight loss and the skin color change of tomatoes consistent with evaluated by tasting, appearance and overall quality. However, there had no effect in soluble solids, the titratable acidity and the firmness of tomatoes. The minor treatments were the tomatoes that coated with a solution of Konjac powder at a concentration of 1.00%, 1.30% and uncoated tomatoes, respectively. Coating fruits with edible polymer could be a low cost tool for preservation with additional benefits over natural products, such as the year-round availability of the coatings and the constant quality and stability of the film from batch to batch. The edible coated would be the alternative way to preserve the quality of tomatoes and to reduce in buying coatings materials from aboard and also friendly to the environment. 

Keywords: Konjac, Edible coatings, tomatoes, storage-life properties, firmness, soluble solids, the titratable acidity