การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณ A Development of Instructional Model to Enhance Critical Writing Ability
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมาย คือ (1) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณ
ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 (2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนที่เรียนรู้ด้วยรูปแบบการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6/2 ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2559 โรงเรียนบ้านเชียงยืน อำเภอเชียงยืน จังหวัดมหาสารคาม จำนวน 40 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 12 แผน รวม 24 ชั่วโมง 2) แบบฝึกความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณท้ายหน่วยการเรียนรู้ จำนวน 4 หน่วย 3) แบบทดสอบวัดความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณ แบบปรนัย 4 ตัวเลือก จำนวน 40 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมุติฐานด้วยสถิติ t-test ผลการวิจัย พบว่า (1) รูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีค่าประสิทธิภาพ (E1/ E2) เท่ากับ 76.81/75.14 ซึ่งต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ (80/80) และ (2) ความสามารถด้านการเขียนอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนหลังเรียนรู้ด้วยรูปแบบการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
คำสำคัญ: รูปแบบการจัดการเรียนรู้ การเขียนอย่างมีวิจารณญาณ
The purposes of this research were: 1) to develop an instructional model based on reasoning approach and reflective thinking in Thai language for enhancing critical writing ability of Grade-6 students with the establishment of efficiency criterion of 80/80; and 2) to compare an ability in critical writing of the students before and after learning with the instructional model. The sample for implementing the learning management model was a group of 40 Grade-6 students in Ban Chiang Yuen school, Chiang Yuen District, Mahasarakham Province, in the academic year 1/2016, obtained by using a cluster random sampling technique. The research instruments were consisted of; 1) 12 lesson plans of the instructional model for 24 hours; 2) four units of learning activities for critical writing ability engagement; and 3) three items of a subjective test for assessing critical writing ability. The statistics used for analyzing data were percentage, mean and standard deviation. The t-test (Dependent and Independent samples) was used for testing hypothesis and analyzing qualitative data together with narrative presentation. The research results were revealed as follows; 1) The instructional model to enhance critical writing ability of Grade-6 students had an efficiency of 76.81/75.14, lower than the criterion establishment of 80/80; and 2) The students who learned with the developed instructional model had higher critical writing ability in Thai, at .05 of significance.
Keywords: Instructional Model, Critical Writing
References
Bloom, M., Fischer, J., & Orme, J. G. (2009). Evaluating Practice: Guidelines for the Accountable Professional (6th ed.). Boston, MA: Pearson Higher Education.
Carbone, P. M. (2009). Investigating a Critical Writing Pedagogy: Implications for Classroom Practice. (Doctoral dissertation). University of Southern California, Los Angeles.
Duncan-Andrade, J. M. R., & Morrell, E. (2008). The Art of Critical Pedagogy: Possibilities for Moving from Theory to Practice in Urban Schools. New York: Peter Lang.
Freire, P. (2000). Pedagogy of the Oppressed (30th ed.). New York: Continuum.
Joyce, B. R., & Weil, M. (2011). Models of Teaching (7th ed.). Boston: Pearson Education.
Lane-Patrice, L. A. (2013). Enhancing Critical Thinking, Writing and Disposition Preparedness Amongst Four-Year University Teacher Education Students. (Doctoral dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations and Theses database. (UMI No.3590536).
Lertnaronk, A. (2017). The Development of a Thai Learning Model by Using Creativity Based Learning (CBL) on Writing for Pratomsuksa III Students. Journal of Educational Faculty of Education, Srinakharinwirot University, 17(1), 100-109.
Luke, A., & Freebody, P. (1997). Critical Literacy and the Question of Normativity: An Introduction. In
S. Muspratt, A. Luke, & P. Freebody (Eds.), Constructing Critical Literacies: Teaching and Learning Textual Practice (pp. 1-18). Cresskill, HJ: Hampton Press.
Lunsford, A. A., Ruszkiewicz, J. J., & Walters, K. (2007). Everything's an Argument (4th ed.). Boston: Bedford/St. Martin's.
McLaughlin, M., & DeVoogd, G. L. (2004). Critical Literacy: Enhancing Students’ Comprehension of Text. New York: Scholastic.
Ministry of Education. (2008). The Basic Education Core Curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008). Bangkok: The Agricultural Co-operative Federation of Thailand.
Nasir, N. S., & Hand, V. M. (2006). Exploring Sociocultural Perspectives on Race, Culture, and Learning. Review of Educational Research, 76(4), 449-475.
Sanford, B. (1988). Writing Reflectively. Language Arts, 65(7), 652-657.
Sangkrai, T. (2017). Development of a Thai Instructional Model for Critical Reading Ability Promotion for Sixth Grade Students. Dramatat Journal, 17(1), 45-57.
Weingartner, J. A. (2008). From Teachers’ Perspective: Implementation of Literacy Materials in Middle School Science. (Doctoral dissertation). George Mason University, Fairfax, VA.